Prinsjesdag 2015 is een dag vol pracht en praal. Máxima’s japon van Jan Taminiau sluit hier naadloos bij aan. Het ontwerp van zijden organza is met de hand beschilderd en rijkelijk gedecoreerd met broderie d’art.  Monique van Munster van borduuratelier Moniquenwerk Broderie d’Art licht dit toe: “Kralen kun je op twee verschillende manieren verwerken. Op de traditionele manier met naald en draad, óf op z’n Frans met een minuscuul haaknaaldje (lunévillenaald). Hierbij worden voorgeregen kralen vanaf een klosje garen met een kettingsteek bevestigd aan de stof. De techniek wordt veel gebruikt binnen de Haute Couture en staat bekend als broderie d’art.”

Wie kijkt naar Máxima’s jurk ziet naast de nodige borduurtechnieken en kraalsoorten ook rotsblokken, fazanten, kraanvogels en bloemen. Via een persbericht laat de Rijksvoorlichtingsdienst weten dat het tafereel op de japon is geïnspireerd op de Japanse Zaal in Paleis Huis ten Bosch. In het boek ‘Het Brokaten Paradijs’ beschrijft Nicole Ex de zijden wandbespanningen tot in detail. “De acht panelen die het Japanse behangsel in Huis ten Bosch telt, worden bevolkt door een rijke schakering van tot in detail uitgewerkte planten en dieren. Al deze honderden textielfiguren, de appliqués, zijn opgeplakt en met steekjes vastgezet op een ecrukleurige zijden ondergrond, het fond. De pioenrozen en chrysanten, de pauwen en hanen komen van hun ondergrond los omdat ze met een katoenpluis zijn opgevuld of zijn opgebouw uit verschillende laagjes papier, die vaak dakpansgewijs over elkaar heen zijn gelegd. Op de gladde ondergrond ligt zo een glooiend heuvellandschap van beesten, planten en bloemen, die gemaakt zijn van prachtig fluweel, satijn en brokaat.”

Wie de acht panelen in de Japanse Zaal aandachtig in zich opneemt, ziet een mix van Oosterse tradities en Dutch Design. Tijdens restauratiewerkzaamheden in de jaren negentig komt men namelijk Hollandse speelkaarten tegen en papier met Japanse tekens. Ook de compositie van de acht panelen verraadt invloeden uit eigen land. Nicole Ex: “In de Oosterse traditie wordt de ruimte van het vlak gezocht, elementen worden erover uitgestrooid, de leegte gelaten. Van symmetrie is nooit sprake. De planten en dieren op de vier grote panelen zijn daarentegen in een U-vorm gerangschikt, waardoor de voorstelling een duidelijk rechts en links en een onder en boven heeft gekregen.”

De Hollandse vormentaal komt overduidelijk terug in de japon van Máxima. Langs de zoom van de rok heeft Jan Taminiau de rotspartijen en vogels weergegeven, terwijl het pand middenvoor is versierd met kersenbloesem, camelia’s en pioenrozen (de “koningin der bloemen”). Stuk voor stuk zijn de bloemen en dieren met de hand op de organza geschilderd, waarna ze zijn versierd met broderie d’art en cannetille borduur. Cannetille is een spiraalvormig, gedraaide draad van goud of zilver die op maat geknipt wordt en daarna op de stof wordt genaaid. Door alle technische mogelijkheden is het materiaal in vrijwel alle kleuren verkrijgbaar.

Een heel bijzondere jurk, met hele mooie details.

Prachtig! Maar ik vind de aubergine kleurige accesoires erbij te donker.